Ատրպէյճանի Կողմէ Վար Առնուած Ուղղաթիռին Մէջ Զոհուածներուն Մասին
ԵՐԵՒԱՆ, «Նիուզ».– «Նիուզ» տեղեկութիւններ կրցած է ձեռք ձգել ուսումնավարժական թռիչք կատարելու ընթացքին հայկական ուղղաթիռին վար առնուելուն իբրեւ հետեւանք մահացած զինուորներուն մասին։ Անձնակազմի ղեկավարն էր հազարապետ Սերգէյ Սահակեանը՝ 38 տարեկան, 1993էն ի վեր զինուած ուժերուն մաս կը կազմէր, Երեւանէն էր:
Միւս զինուորը՝ աւագ հարիւրապետ Սարգիս Նազարեանը՝ 25 տարեկան է, Երեւանէն, զինուած ուժերուն մաս կը կազմէ 2006էն: Ան ոսկի մետալով աւարտած է մարշալ Արմենակ Խանփերեանցի անուան ռազմական օդանաւորդութեան հիմնարկը։
Սարգիս Նազարեանի տան պահարանին վրայ զետեղուած են անոր տասնեակ պատուոյ գիրերը, գովասանագիրներն ու մետալները, որոնց մէկ մասը ստացած է դպրոցէն՝ մարմնակրթութեան մրցումներէն, ուրիշներ համալսարանէն, ինչպէս նաեւ՝ զինուած ուժերուն մէջ ծառայած տարիներուն։ Դրացիները զայն կը յիշեն որպէս խելացի, պարտաճանաչ տղայ:
«Մենք իրեն փոքրուց գիտենք, արտակարգ երեխայ էր, չափից դուրս աշխատասէր: Սովորելու ձգտում ունէր աւելի առաջ գնալու: Գերազանց աւարտել էր ինստիտուտը, ոսկէ մեդալով: Ձիւդոյով էր զբաղւում, շատ մրցումների էր մասնակցել, առաջին տեղ գրաւել, պատուոգրեր ունէր: Ինչքան դրական բան կայ կարելի է ասել իր մասին: Ընկերասէր էր, ազնուութեան համար պայքարում էր: Իրեն բոլոր ճանաչողները խորը ցաւ են ապրում», «Նիուզ»ի հետ ունեցած զրոյցին ընթացքին յայտնած է անոր դրացիներէն Գայիանէ Դաշտոյեանը:
Օդանաւորդութեան մասնագիտութիւնը Սարգիսին հետաքրքրութիւնը եղած է փոքրուց: «Ինքնաթիռներ էր պատրաստում, այդ դպրոցի հետեւում դաշտ կար, տանում էն տեղից թռցնում էր: Շատ խելացի էր, շատ ուղեղով էր: Շատ էր սիրում իր մասնագիտութիւնը, չափից դուրս աշխատասէր էր: Ինստիտուտում առաջարկել են, որ մնայ այնտեղ որպէս դասախօս, բայց չի ուզել, ասել է՝ ես պիտի առաջ գնամ», պատմած է դրացին։
Սարգիսը տան 5 զաւակներէն մէկն էր, ամուսնացած չէր:
«Մաման ասում էր՝ Սարգիս ջան, ամուսնացի, հերիք ա, ինքն ասում էր՝ մինչեւ չկանգնեմ ոտքի վրայ, չեմ ամուսնանայ, ուզում եմ իմ ընտանիքին կարողանամ ամէն ինչով ապահովել», նշած է դրացին:
Հարիւրապետ Ազատ Սահակեանը 24 տարեկան էր՝ Չարենցաւանէն, 2009էն ի վեր կը ծառայէր զինուած ուժերուն: