19-ամեայ Ռաֆայէլ Յովհաննիսեանը. երեք հրասայլ՝ 30 րոպէում


 

Ապրիլեան պատերազմը շփման գծի ողջ երկայնքով կիրառուող կրակի լրջութեան, ռազմական տեխնիկայի տեսակների, ներգրաւուած ուժերի եւ միջոցների քանակի տեսանկիւնից աննախադէպ էին անգամ ղարաբաղեան առաջին պատերազմի համեմատ: 

Սակայն, այս պատերազմում եւս, մենք ունեցանք երիտասարդ հերոսներ: Նրանցից մէկը ԼՂՀ հիւսիսային հատուածում տեղակայուած զօրամասի զինծառայող, կրտսեր սերժանտ Ռաֆայէլ Յովհաննիսեանն է:

Ապրիլի 2-5-ն ընկած ժամանակահատուածում հակառակորդի նախայարձակ ռազմական գործողութիւնների ընթացքում ցուցաբերած ծառայութեան համար ՀՀ նախագահի կողմից Ռաֆայէլը պարգեւատրուել է Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշանով:

19-ամեայ կիւմրեցին հակահրասայլային «ֆագոտ» հրթիռարձակով 30 րոպէում խոցել է հակառակորդի 3 հրասայլ:

«Ապրիլի 2-ի առաւօտեան արդէն դիրքերում էինք: 10:30-ի սահմաններում, մեր հրամանատարական դիտարկման կէտից խոցեցի հակառակորդի առաջին հրասայլը: Թշնամին մեր ուղղութեամբ էր շարժւում 11 հրասայլով: Առաջին հրասայլը խոցելու պահին չէի մտածում արդիւնքի մասին. նպատակս մէկն էր՝ հնարաւորինս շեղել թշնամու մտադրութիւնը», պատմում է նա:

Ռաֆայէլը 3 հրասայլը խոցել է 4 արկով: Առաջին երկուսը միանգամից խոցուել են, իսկ երրորդին ուղղուած առաջին արկը վրիպել է, երկրորդը՝ հասել նշանակէտին:
Ռաֆայէլը դեռ ժամանակ ու առիթ չի ունեցել լիարժէք գիտակցելու, թէ ի՛նչ է իրականում կատարուել:
«Այդ թէժ պահերից յետոյ միայն հասկացայ, որ ես եմ հրասայլերը խոցել»:

Շփման գծի հիւսիսային հատուածում՝ մարտերի ամենաթէժ կէտերում, բոլորը գիտեն՝ «Կիւմրին թշնամական վեց հրասայլ է խոցել»: Միւս երեքի նշանառուն Ռաֆայէլի ընկերն է՝ Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշանակիր, կիւմրեցի Շուլի Յակոբեանը:

«Երբեք չէի մտածի, որ այս տարիքում նման շքանշանի կարող եմ արժանանալ. գիտեմ, որ դա մեծ բան է: Վստահ եմ՝ տարիներ անց միայն կը գիտակցեմ այս շքանշանի իրական արժէքն ու կը հպարտանամ դրանով: Ապրիլեան պատերազմը ստիպեց շատ բան հասկանալ՝ շատ աւելի լուրջ մօտենալ կեանքին ու մեր առջեւ դրուած խնդրին: Այս պատերազմը շատ անսպասելի էր: Մինչ դա մենք միայն լսել էինք պատերազմի մասին, իսկ հիմա բոլորս շատ աւելի զգօն ու պատրաստուած ենք»: 

Ռաֆայէլը 22 ամիս է՝ ծառայում է: Վստահ է՝ Արցախեան պատերազմում յաղթանակը, ինչպէս մերը եղել է, այնպէս էլ շարունակելու է մերը մնալ:

«Սա մեր պապերի հողն է, այն պահելը՝ բոլորիս պարտքը:  Թող բոլոր մայրերը հանգիստ լինեն՝ հակառակորդը՝ մեր նշանառութեան ներքոյ է», ասում է նորօրեայ հերոսը:

Սիրանուշ Եղիազարեան
Լուսանկարը՝ հեղինակի 

 


Leave a Comment

You must be logged in to post a comment.