Հայը պիտի ապրի… Դանիէլ Վարուժանի նամակը «Ազդակ»ի խմբագրութեան գրուած 1909-ին

«­­Հա­մի­դին փո­րա­սո­ղուկ թա­ւա­լու­մը ին­ձի այն­քան ու­րա­խու­թիւն չպատ­ճա­ռեց, որ­քան ­­Կի­լի­կիա­յի ջար­դը ճմլեց ա­ղիք­ներս։ ­­Ցե­ղին հո­գին ա­րիւն կու­լայ մէջս, հրդե­հո­ւած քա­ղաք­նե­րէն ե­կող ա­մէն լուր տաք մո­խի­րի նման կը թա­փի գլու­խիս եւ սրտիս վրայ։ ­­Հինգ դա­րեր պէտք ե­ղան, որ­պէս­զի թուր­քե­րէն մաս ...