Եօթնօրէք Քեսապի նահատակ Վարդան Անտրեանի
\n
\n
Քեսապահայութեան առժամեայ հանգրուանին, Լաթաքիոյ մէջ, կիրակի, 18 մայիս 2014-ին, Հայ Առաքելական Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ մէջ կատարուեցաւ նահատակ Վարդան Անտրեանին հոգւոյն կատարուած եօթնօրէքի հոգեհանգիստը:
\n
Վարդան, որ հազիւ բոլորած էր իր 52 տարին, զոհուեցաւ Քեսապի Չալմա շրջանին մէջ, հրասանդի ռումբի պայթումէն:
\n
Անոր թաղման կարգը կատարեց Թորգոմ վրդ. Տօնոյեան, որ յատուկ ուղարկուած էր Անթիլիասէն Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Արամ Ա. կաթողիկոսին կողմէ, անոր կ՛ընկերակցէին Շնորհք վրդ. Աշըգեանը եւ Պետրոս սրկ. Մանճիկեանը: Հայր սուրբը իր պատգամին մէջ յատկապէս վեր առաւ նահատակութեան եւ հայրենասիրութեան իմաստը:
\n
Վարդան, բնիկ Գարատուրան գիւղէն, բազմանդամ ընտանիքի զաւակ էր, ունէր երկու եղբայր եւ հինգ քոյրեր: Ան իր կեանքի վարդագոյն եւ մոխրագոյն օրերը անցուցած էր հայրենի գիւղին մէջ` աշխատելով որպէս մշակ: Ամուսնացած էր եւ ունէր երկու զաւակ. անդրանիկ որդին` Յակոբը, աշակերտ է Անթիլիասի դպրեվանքի ժառանգաւորացին, իսկ դուստրը` Նանորը Քեսապի Ազգ. Ուսումնասիրաց միացեալ ճեմարանի Ժ. կարգի աշակերտուհի է:
\n
Վարդանը փոքր տարիքէն նկատուած էր իբրեւ ծառայասէր անձ, քաջ ու խիզախ: Անդամակցած էր ՀՄԸՄ-ի Քեսապի սկաուտական շարքերուն. վարած էր վարչական պաշտօն: Անդամակցած էր նաեւ Համազգայինի «Համօ Օհանջանեան» մասնաճիւղին, որուն թատերախումբին հետ բեմ բարձրացած էր:
\n
Նախքան իր զոհուիլը` Վարդանի վերջին խիզախ արարքը եղաւ քեսապահայութեան տեղահանութենէն ետք մակոյկով վերադառնալը Գարատուրան եւ հոն մնացած ծնողքը` ալեհեր 92-ամեայ հայրը, մայրը, եղբօր ընտանիքը եւ դրացիներէն քանի մը հոգի, հասցնելը Լաթաքիա:
\n
Ան միշտ լաւատես եւ լիայոյս էր, որ երկար պիտի չտեւէ քեսապահայութեան տեղահան վիճակը, եւ ինք շատ շուտով պիտի վերադառնայ իր բնօրրանը: Այդ համոզումով ալ կը քաջալերէր իր շուրջինները: Եւ իր մէջ այդ անխախտ համոզումն էր, որ զինք հանգիստ չէր ձգեր հեռու մնալու Քեսապէն:
\n
Այս համեստ տողերը թող իր յիշատակը անմահացնելու գիր, խունկ ու մոմ ըլլան:
\n
Կ. Մ.
\n