Երբ Արցախը Ողնաշարն Էր Մեր Ազգային Անվտանգութեան
Կարօ Արմենեան
Կ՚արտագրեմ հետևեալ հատուածը Փետրուար 11, 2015 թուակիր և «Փանթուրքիզմի Գրաւը և Արցախի Հարցը» խորագրեալ յօդուածէս։
Հայոց Ցեղասպանութեան հարիւրամեակի օրերուն դեռ մենք իրաւունք ունէինք նախապատրաստութիւն ակնկալելու հայ անկախ պետականութեան երկու բևեռներէն՝ ՀՀ և ԱՀ ինքնիշխան պետականութիւններէն։ Մենք ունէինք հզօր բանակ և գործող դիւանագիտութիւն։ Ունէինք մանաւանդ Արցախի կենսական ամրոցը։ Այսօր ունինք երկու եղերազաւեշտական լոզունգներ՝ «խաղաղութեան պայմանագիր» և «հայկական խաչմերուկ», որոնցմով Փաշինեանական համակարգը կը փորձէ խաբել մեր ժողովուրդը, բայց կը խաբէ միայն ինքզինք։
Ահաւասիկ՝
«…Եթէ Թուրքիա և Ազրպէյճան յաջողին իրականացնել իրենց համաթրքական երազանքը և կարողանան ճեղքել զիրենք աշխարհագրականօրէն բաժնող հայկական պատուարը, հիմնովին կը յեղաշրջուի Կովկասեան Տարածաշրջանի ուժային քարտէզը և թուրքևազրպէյճանական առանցքը կը հաստատէ ինքզինք, որպէս Կովկասեան բեմի գլխաւոր դերակատարը։ Թուրքիոյ աշխարհաքաղաքական խարիսխը մեծապէս կ՚ամրապնդուի Սև Ծովու աւազանին մէջ և ան կ՚ըսկսի տիրապետող ներկայութիւն ըլլալ նաև Կասպից Ծովու աւազանին մէջ։ Թուրքիա և Ազրպէյճան իրենց հակակշռին տակ կ՚առնեն հիւսիս-հարաւ հաղորդակցութեան ուղիները և Ռուսաստանը կը բաժնեն Իրանէն և Արևմուտքը կը բերեն պարտադիր գործակցութեան իրենց իսկ թելադրած պայմաններով։
Փանթուրքիզմի յառաջխաղացքը ինքնաբերաբար պայթուցիկ վիճակ կ՚ըստեղծէ Իրանեան Ազրպէյճանի մէջ վտանգելով Իրանի ներքին հաւասարակշռութիւնը։ Ան նաև կը գրգռէ Հիւսիսային Կովկասի և Ռուսաստանի այլ վայրերու թրքացեղ և իսլամ բնակավայրերու անջատողական ախորժակները։ Եւ ի վերջոյ կ՚ըսկսի խլրտիլ Կեդրոնական Ասիան։ Արցախի հիմնախնդրի ետին գոյութիւն ունի ամբողջ թնճուկը տարածաշրջանի բարդ հիւսուածքին, իսկ փանթուրքիզմի հեռանկարները շատ աւելին են քան հայ-թրքական հակամարտութիւնը։
Բնական է, որ փանթուրքիզմի այս հեռանկարներուն հանդէպ չեն կրնար անտարբեր մնալ Ռուսաստանն ու Արևմուտքը։ Չի կրնար անտարբեր մնալ և Իրա՛նը։ Փանթուրքիզմի ծաւալապաշտութեան դէմ հեռահար միջոցներ ձեռք պէտք է առնեն Հայաստանն ու Վրաստանը և քիւրտ ազգային շարժումը։
Այս բոլորը ըսելէ ետք, պէտք է վճռականօրէն շեշտել, որ այս մեծ պատկերին հիմնական որոշիչը Արցախի հիմնախնդիրն է, ուր շատ մեծ են վտանգները։ Տարածաշրջանի մեծ սակարկութիւններու սեղանին վրայ մեծապետական ուժերու խաղականոնները արագ վերիվայրումներու կ՚ենթարկուին ամէն օր և այդ խաղին մէջ Արցախը կրնայ նեղ շահերու զոհ դառնալ։
Արցախի լինելիութեան միակ իսկական երաշխաւորը մեր ժողովուրդն է։ Մեր բազմակողմանի պատրաստուածութիւ՛նը (preparedness)։ Արցախի դատը պիտի շահուի ոչ միայն սահմանագծին վրայ, այլև աշխարհի բոլոր մեծ մայրաքաղաքներուն մէջ։ Պահել Արցախը իր ազատագրուած միւս տարածքներով՝ մեր ազգային գերակշիռ առաջնահերթութիւնն է այսօր։ Մեր գոյութեան և անկախութեան հզօր գրաւակա՛նը։ Պարտութեան մատնել փանթուրքիզմի քաղաքականութիւնը այս բոլոր ճակատներուն վրայ՝ մեր հաւաքական պարտականութիւ՛նն է»։
Comments are closed.