Հայաստանի Մէջ Հայկական Գինիի Սպառումը Աւելցած Է Շուրջ Մէկ Երրորդով

ԵՐԵՒԱՆ, «Արմէնփրէս».– Գինի խմելու երեւոյթին վերաբերող վերջին եօթը տարուան ընթացքը ցոյց կու տայ, որ հայ ժողովուրդը սկսած է աւելի շատ գինի խմելու, քան՝ օղի: Այս հաստատումը կատարած է Գինեգործներու միութեան նախագահ Աւագ Յարութիւնեան:

2011 թուականին մրցանիշ սահմանուեցաւ, երբ հայերը նկատուեցան ամէնէն շատ օղի խմողները: 2013–2014 թուականներուն արդէն նկատուած է գինի խմելու յառաջընթաց: 2014–2015 թուականներու ճգնաժամը ազդած է, բայց 2016ին, ոչ պաշտօնական տուեալներով, Ամանորի սեղաններուն վրայ աւելի շատ հայկական գինի կար, քան նախորդ տարի: Շուրջ 30 տոկոսով աւելցած է հայկական գինիի սպառումը՝ ծաւալի առումով, իսկ արժէքի առումով, Յարութիւնեանի կարծիքով, արձանագրուած է շուրջ 10 տոկոսի աճ:

«Եթէ նախկինում գերակշիռ մասը կազմում էր 1200–1300 դրամ մէկ շշի դիմաց, այսօր մեծ մասը նուազագոյնը կազմում է 1700– 1900 դրամ: Սկսած 2013 թուականից նուազում է արտասահմանեան գինիների մասնաբաժինը մեր ներքին շուկայում: 500,000 շշից այսօր ունենք մօտ 200,000: Այդքան շշերից մօտաւորապէս 5000 շիշն է վրացական: Վրացական գինի մեր շուկայում այնքան էլ յարգի չէ, բայց վրացական գինու յաղթարշաւը այլ շուկաներում շարունակւում է», ըսած է Գինեգործներու միութեան նախագահը:

Եւրոպայէն ներածուող գինիներու սպառումը նուազած է, եւ, կարծես թէ, հայկական թանկ գինիի պահանջքը աւելցած է: Ըստ Աւագ Յարութիւնեանի՝ այդ բոլորը տնտեսական աշխուժութեան նուազումին հետ շատ մեծ կապ ունի: «Հինգ տարի առաջ մենք չունէինք մրցակից, երբ եւրոպական գինիները արժէին 10 դոլար: Վերջին հինգ տարում յայտնուեցին արտադրողներ, ովքեր զբաղեցրին 7–10 դոլար արժողութեամբ ներքին շերտը, որը բաւականին բարձր որակի էր: Սա նոյնպէս ազդեց ներկրուող գինիների մի մասի վրայ: Մէկ այլ պատճառ էլ կայ: Գինու մշակոյթը գնալով աճում է եւ ժողովուրդը արդէն վստահաբար գնում է 5–10 դոլար արժողութեամբ գինիները եւ վստահ է, որ իրեն չեն խաբում», յայտնած է Յարութիւնեան:

Գինեգործական մշակոյթը Վրաստանի մէջ սկսած է զարգանալ 1828 թուականէն: Աւագ Յարութիւնեանի համաձայն՝ ցարական կառավարութիւնը գինեգործական ամէնէն լաւ արհեստագիտութիւնը ուղղեց դէպի Վրաստան, իսկ լաւագոյն քոնեաքագործական արհեստագիտութիւնները եկան Հայաստան: Ասիկա պայմանաւորուած է այն փաստով, որ 1828–1861 թուականներուն Հայաստան կը նկատուէր ցարական Ռուսիոյ խաղողի օղիի տարածաշրջանի լաւագոյն վայրը:

«Հայաստանում զարգացած էր օղեգործութիւնը: Ինչպէս յայտնի է, օղեգործութիւնից կոնեակագործութիւն ընդամէնը մէկ քայլ է: Այս տենդենցը շարունակուեց նաեւ Խորհրդային Միութեան ժամանակ», յայտնած է ան։

Գինեգործներու միութեան նախագահին համաձայն՝ Հայաստան չկրցաւ ռուս սպառողը համոզել, որ Հայաստան գինեգործական երկիր է նաեւ: Փոխարէնը Վրաստանի կարողականութիւնը 15–20 միլիոն շիշ էր, բայց տարեկան կ՛արտածէր 60 միլիոն շիշ: «40 միլիոն շիշը կեղծ էր: Կեղծում էին ե՛ւ Վրաստանում, ե՛ւ Ռուսաստանում: Երբ մենք գնացինք դէպի ԵԱՏՄ, իսկ Վրաստանը՝ ոչ, աշխարհն սկսեց մեր հարեւաններին աւելի քաղցր աչքով նայել: Այսօր Վրաստանը ստանում է տարեկան մի քանի միլիոն դոլարի գրանտներ իրենց գինու առաջ մղման համար», դիտել տուածէ ան: Յարութիւնեանի համաձայն՝ Վրաստան 30–35 միլիոնի կը հասցնէ իր արտածումը դէպի Ռուսաստան, իսկ մենք՝ ընդամէնը 2 միլիոնի: Այսինքն, ԵԱՏՄ շուկան շատ մատչելի ապրանքի շուկայ է: Հայաստանի մէջ աժան ապրանք արտադրելու գծով Գինեգործներու միութեան նախագահը ըսած է. «Հայաստանը չունի ռեսուրս էժան ապրանք արտադրելու: Մենք անհաւասար մրցակցութեան մէջ ենք վրացական, ադրբեջանական, ռուսական, մոլդաւական կողմերի հետ: Եթէ Հայաստանը կարողանայ արտադրել 1–1.5 դոլար արժողութեամբ գինի, ապա ԵԱՏՄն մեզ համար հիանալի շուկայ է»: