Իրաւունքի համար պայքարելու առաքելութեամբ
Հերոսութիւնը արդեօ՞ք կանխամտածուած գործողութեան արդիւնք է: Անշուշտ, ո՛չ: Պահի տակ կայացրած որոշումն ու իրականացած սխրանքը կարելի է գնահատել որպէս գիտակցուած, բայց ոչ կանխամտածուած գործողութիւն: Դա գիտակցուած գործողութիւնների շարք է եւ իր մէջ պարունակում է գաղափարական լիցք, որը դառնում է բնական հակազդեցութիւն՝ պահի թելադրանք: Հերոսը երբեք չի մտածում, որ իր արարքը յանգցնելու է հերոսութեան:
Ազգերի պատմութեան հերոսական դրուագները եւս նոյն տրամաբանութեամբ են կերտւում: Երբ բովանդակ մի ազգ յանուն նպատակի դիմադրում է ու վճռակամութիւն ցուցաբերում, կերտւում է ազգային հերոսական դրուագ, որը գնահատւում է պատմութեան էջերում եւ դառնում ինքնութեան ու դաստիարակչական փարոս:
Այս օրերին Արցախում բնակուող իւրաքանչիւր անհատ՝ մեծով ու փոքրով, երիտասարդով ու տարեցով կերտում են հայ ազգի պատմութեան հերոսական էջերից մէկը:
Պայքարի ու տոկունութեան պահին պէտք է նկատի ունենալ, որ իւրաքանչիւր անհատ պատասխանատու է եւ յանձնառութիւն ունի հայ ժողովրդի պատմութեան հերոսական էջեր արձանագրելու առաքելութեան մէջ:
Մեր պայքարը իրաւունքի համար է, հայրենիքում ազատ ու անկախ ապրելու, զարգանալու եւ ստեղծագործելու համար: Այս ուղին միակ ելքն է հայրենի հողի վրայ ապրելու եւ յարատեւելու համար, որը շարունակութիւնն է մեր պապերի՝ տարբեր ժամանակահատուածներում ձեռք բերած յաղթանակների, ձեռքբերումների, նուաճումների պահպանման եւ դրանց զարգացման:
Դիմադրութեան այս ծանր օրերին պէտք է իրողութիւն դառնայ բոլորի սեփականութիւնն ու գիտակցութեան սեւեռակէտը՝ «իրաւունքը մնում է քոնը, քանի դեռ ինքնակամ չես յանձնել»: Իսկ երբ թուլակամութեան, ընկրկման հետեւանքով այդ իրաւունքն է «յանձնւում», այլեւս տէրը չես ոչ միայն դու, այլեւ յաջորդ սերունդներն են զրկւում այդ իրաւունքին տէր լինելու հնարաւորութիւնից:
Հայրենիքում ապրելու, զարգանալու եւ ստեղծագործելու իրաւունքը համամարդկային արժէք է: Այդ իրաւունքի պահպանումն ու իրացումը ոչ թէ միայն մեր, մեր սերունդների ազգային պարտքն ու առաքելութիւնն է, այլ նաեւ համամարդկային, քաղաքակրթութեան արժէքների պահպանման ու ամրագրման գործընթացը:Արցախը լծուած է այդ գործընթացում իր լուման ներդնելով: Իւրաքանչիւր անհատ, դպրոց յաճախող մանուկ ու իր սեփական ուժերով հողին կառչած՝ իր եւ իր ընտանիքի կարիքները հոգացող գիւղացի տատիկն ու պապիկը այսօր անմասն չեն պայքարի դրօշը կրելու պատուից ու բարոյական պարտքից:
«Ապառաժ»ի խմբագրական
30 Յունիսի 2023թ.
Comments are closed.