Ազատութի՛ւն Դաւիթ Իշխանեանին եւ Պաքուի բանտերում գտնուող մեր բոլոր հայրենակիցներին. Տիգրան Աբրահամեան

Լաւ ու հպարտ ժամանակներ էր, գնում էինք Արցախ, մեր ընկերներին հանդիպում, տարբեր հարցեր քննարկում, համատեղ նախաձեռնութիւններ բլանաւորում:

Հիմա ո´չ Արցախ գնալու ճանապարհ կայ, ո´չ էլ մեր որոշ ընկերներին հանդիպելու հնարաւորութիւն կայ:

ՀՅԴ Բիւրոյի անդամ Դաւիթ Իշխանեանին 6-7 տարի է ճանաչում եմ: Արցախի ու, առհասարակական, հայկական իրականութեան ամենապարկեշտ ու ազնիւ գործիչներից է, ով անսահման սիրում է Արցախը:

Իշխանեանի հետ շատ էինք շփւում ե՛ւ Արցախում աշխատածս տարիներին, ե՛ւ դրանից յետոյ:

Նրա հետ երկար կարելի էր զրուցել բոլոր թեմաներով` մարդկային յարաբերութիւններից մինչեւ քաղաքական ամենասուր իրավիճակներ` միշտ հաւասարակշռուած էր, օբիէկտիւ եւ իրադրութիւնը միշտ բազմաթիւ դիտանկիւններից էր վերլուծում:

Առհասարակ Արցախում եւ Հայաստանում չեմ հանդիպել մարդու, ով անկախ քաղաքական կողմնորոշումներից կամ դիրքորոշումներից դրական չէր արտայայտւում Դաւիթ Իշխանեանի մասին:

Իշխանեանի հետ լիքը կիսատ զրոյցներ ու անելիքներ ունենք եւ իր վերադարձից յետոյ անշուշտ դրանց մասին խօսելու ու բլանաւորելու ժամանակ կը գտնենք:

Ազատութի՛ւն Դաւիթ Իշխանեանին եւ Պաքուի բանտերում գտնուող մեր բոլոր հայրենակիցներին` անկախ նրանից, թէ ով եւ ինչ հանգամանքներում է յայտնուել բանտում:

Տիգրան Աբրահամեան

ՀՀ ԱԺ «Պատիւ ունեմ» խմբակցութեան քարտուղար