«Եթե որեւէ մէկը փողոցներ չի փակել կամ գործադուլ ու դասադուլ չի արել, դա դեռ չի նշանակում, որ նա դէմ է բարեփոխումներին»

Հարցազրոյց ՀՅԴ խորհրդարանական խմբակցութեան անդամ Սպարտակ Սէյրանեանի հետ

– Գրել էինք, որ Սփիւռքի կառոյցները դժգոհութիւն էին յայտնել հայաստանեան դաշնակցականների քաղաքական դիրքորոշումների առնչութեամբ: Ճգնաժամը յաղթահարուե՞ց

– Յաջորդ տարի կը լրանայ իմ կուսակցական սթաժի 30 տարին, ու ես 30 տարի լսում եմ, որ ՀՅԴ-ում կայ ճգնաժամ։ 30 տարի լսում եմ, որ դաշնակցութիւնում պառակտումներ կան, որ դաշնակցութիւնում թեւերի կռիւ կայ, նոյնքան տարի էլ լսում եմ` իբր հազարաւոր մարդիկ են կուսակցութիւնից դուրս գալիս: Ընդ որում, եթէ, ըստ լուրերի, գումարեմ ՀՅԴ-ից դուրս եկող անձանց թիւը, հիմա Հայաստանում պէտք է ունենայինք ոչ թէ 7 հազար անդամ, այլ 20000:

– Բայց չէք ժխտի, չէ՞, որ Հրանդ Մարգարեանի հետ տարաձայնութեան պատճառով Աբօ Պողիկեանը դուրս եկաւ կուսակցութիւնից, որ Սփիւռքի կառոյցների հետ էլ խնդիրներ կան:

-Սփիւռքի կառոյցների հետ խնդիրները հայաստանեան որոշ լրատուամիջոցների, որոշակի շրջանակների անիրականանալի ցանկութիւններն են, որովհետեւ այդ խօսակցութիւններն էլ տասնամեակներ շարունակ լսում ենք, սակայն կեանքը ցոյց է տալիս, որ նման իրողութեան հետ ՀՅԴ-ն երբեւէ չի առնչուել: Չպէտք է շփոթել կուսակցութիւնում եղած բանավէճը, խնդիրների մասին քննարկումները պառակտման կամ այլ տիպի խնդիրների հետ: ՀՅԴ-ն աւանդոյթներ ունի, 128 տարուայ կենսունակութեան կարեւորագույն բաղադրիչներից մէկն էլ այն է, որ կուսակցութիւնում փակ թեմաներ չկան: Ցանկացած հարցի մասին կան քննարկումներ, ցանկացած խնդրի վերաբերեալ լինում են բուռն բանավէճեր, բայց դրանք նոյն նպատակին ձգտող մարդկանց բանավէճեր են՝ տարբեր շեշտադրումներով, մօտեցումներով: Սա ոչ թէ դաշնակցութեան թուլութիւնն է, այլ ուժը: Երանի հայաստանեան միւս կուսակցութիւններում էլ նման քննարկումներ լինէին:

– Այդուհանդերձ, տարաձայնութիւններ կան:

-Տարաձայնութիւններ, բազմակարծութիւն կան, քանի դեռ ներսում խնդիրները քննարկւում են, իսկ երբ հարցի առնչութեամբ կայացւում է կուսակցութեան որոշում, պէտք է բոլորը ենթարկուեն դրան: Շատ դէպքեր են եղել, երբ քննարկման փուլում որեւէ հարցի վերաբերեալ դէմ եմ արտայայտուել, սակայն որոշումը կայացուելուց յետոյ, լինելով այդ որոշման հարցում փոքրամասնութիւն, աքթիւօրէն աշխատել եմ կայացուած որոշումն իրագործելու ուղղութեամբ: Կը գա՞յ հաշուետուութեան ժամանակը, ոչ թէ կը չարախնդամ, այլ փաստարկներ կը ներկայացնեմ, որ իմ մօտեցումները ճիշդ էին: Ասել է՝ ներկուսակցական քննարկումները չպէտք է նոյնացնել պառակտման կամ տարակարծութիւնների հետ: Չի կարող այնպէս լինել, որ մի հարցի շուրջ 100 հոգի նոյն կարծիքն ունենայ: Համոզուած եմ` եթէ բոլորը կուսակցութիւնում նոյն կարծիքն ունեն, ապա ոչ մէկն էլ կարծիք չունի:

– Տարօրինակ չէ՞, որ ով գալիս է իշխանութեան, ՀՅԴ-ն միշտ նրա կողքին է:

– ՀՅԴ-ն չէ, որ միշտ իշխանութեան կողքին է, իշխանութիւնն է ուզում, որ դաշնակցութիւնն իր կողքին լինի:

– Ինչո՞վ է պայմանաւորուած ՀՅԴ-ի հանդէպ այդ կայուն սէրը:

– Պայմանաւորուած է այն բանով, որ քաղաքական փորձառութիւն ունեցող ուժի հետ համագործակցելու ցանկութիւն ունենում են նոյնիսկ իրարու հետ տարամէտ ճամբարներում յայտնուած ուժերը: Սա նշանակում է, որ ոչ թէ ՀՅԴ-ն է սպասում, թէ ով պէտք է իշխանութիւն լինի, որ նրա կողքին կանգնի, այլ հակառակը՝ ով գալիս է իշխանութեան, անպայմանօրէն փնտռում է դաշնակցութեան հետ համագործակցութեան հնարաւորութիւն:

– Նոր իշխանութիւնը ցանկութիւն ունի կտրելու բոլոր թելերը «հին» Հայաստանի հետ, իսկ ՀՅԴ-ն «հին» Հայաստանը մարմնաւորող ուժերից է:

– ՀՅԴ-ն հին, ներկայ եւ ապագայ Հայաստանի հետ ասոցացուող քաղաքական ուժ է: «Հին» կամ «նոր» Հայաստան ասելով անձա՞նց նկատի ունէք, թէ՞ քաղաքական տեսլականը:

– Այդ հարցին նոր կառավարութիւնը պէտք է պատասխանի, այդ թուում նաեւ կառավարութեան մաս կազմող ՀՅԴ-ն:

– Նոր իշխանութեան շատ գործիչների ելոյթներ, գնահատականներ եմ լսել, ու այնպէս չէ, որ բոլորը նման կարծիք ունեն: Ինձ իրավիճակային մօտեցումները չեն հետաքրքրում, ոչ էլ քաղաքական ինքնադրսեւորումները, այլ թրենդը: Եթէ որեւէ մէկը մէկ ամիս առաջ փողոցներ չի փակել կամ գործադուլ ու դասադուլ չի արել, դա դեռ չի նշանակում, որ այդ մարդը դէմ է բարեփոխումներին կամ այն տեսլականին, որի շուրջ հաւաքուել են քաղաքական ուժերը: Աւելին, եթէ որեւէ մէկը, որպէս քաղաքական պայքարի մեթոտ, դէմ է եղել փողոցներ փակելուն, դրանից մեխանիկօրէն չի բխում, որ նա դէմ է Հայաստանի զարգացմանը: Իսկ եթէ որեւէ մէկն էլ փողոց է փակել, դրանից էլ չի բխում, որ նա նոր Հայաստանի տեսլական ունի եւ աշխատելու է այն իրականացնելու ուղղութեամբ: Փողոց փակելը եւ հռետորաբանութիւնը որեւէ կապ չունեն ազգի ու պետութեան զարգացման, դրա իրագործմանն ուղղուած ջանքերի հետ:

– Նոր իշխանութիւնը նոր, թարմ դէմքեր է ասպարէզ բերել: ՀՅԴ-ն չի՞ ուզում թարմացնել իր շարքերը:

– Երբ խօսում ենք նորութեան, թարմութեան մասին, նախ պէտք է հասկանանք, թէ տուեալ մարդուց ի՛նչ սպասելիքներ ունենք՝ արդիւնաւէտ աշխատա՞նք, հմտութիւննե՞ր, թէ՞ նայելու ենք միայն անձնագրային տուեալներին: Անպայմանօրէն չի ենթադրւում, որ ամէն մի նոր մարդ պէտք է արդիւնաւէտ աշխատի, իսկ ամէն «հին» մարդ՝ վատ: Ինչ վերաբերում է թարմացումներին, ՀՅԴ ղեկավար մարմինների ընտրութիւններից յետոյ միշտ էլ նոր դէմքեր են ի յայտ գալիս: Վերջին ԳՄ-ի կազմը դիտարկէք` 2/3-ը նոր մարդիկ են: Իսկ եթէ դիտարկենք կառավարութիւնում ՀՅԴ-ի առաջարկած քատրերին, մեր թարմացման կամ նորացման մեթոտաբանութիւնը շատ աւելի արդիւնաւէտ է, քան այլ ուժերինը:

– ՀՅԴ-ի առնչութեամբ մէկ այլ «մեղադրանք» էլ կայ. տեսակէտ է հնչում, որ եթէ նախորդ ընտրութիւններում ՀՀԿ-ն չօգնէր, դաշնակցութիւնը չէր կարող անգամ անցողիկ շեմը յաղթահարել: Այս իշխանութիւնը մտադիր է արտահերթ ընտրութիւններ անցկացնելու, ՀՅԴ-ն միայնակ կը կարողանա՞յ կրկին յայտնուել խորհրդարանում:

– Բոլորին կ’առաջարկէի ուշադրութիւն դարձնել այն փաստին, որ ՀՅԴ-ն առաջին անգամ ընտրութիւնների մասնակցել է 1999-ին, մինչ այդ դաշնակցութիւնն արգելուած, փակուած կուսակցութիւն էր: 1999-2017-ի խորհրդարանական բոլոր ընտրութիւնների ժամանակ ՀՅԴ-ն հանդէս է եկել առանձին, եւ այն բացառիկ քաղաքական ուժերից է, որ բոլոր գումարման խորհրդարաններում խմբակցութիւն է ունեցել: Այնպէս որ, յաջորդ ընտրութիւններում էլ ՀՅԴ-ն ներկայանալու է առանձին ու կը հաւաքի այնքան քուէ, որքան թոյլ կը տայ նրա ունեցած հասարակական վստահութիւնը:

Զրոյցը՝ Ռուզան Խաչատրեանի

«Իրատես»