Պառլամենտակա՜ն երկիր Հայաստանս․․․

2017 թ. սկսեալ, ՀՀ Սահմանադրութեամբ ամրագրուած առաջնահերթ դրոյթներից է՝ ՀՀ կառավարման ՊԱՌԼԱՄԵՆՏԱԿԱՆ համակարգի գործարկումը։ Այսինքն նոյն ԱԺ-ի կողմից ընտրուող վարչապետի գլխաւորած կառավարութիւնն ըստ էութեան պատասխանատու է խորհրդարանին։

Անցնող քառամեակում, սակայն, ձեւաւորուած ԱԺ-ներում, փաստօրէն, ականատեսը չդարձանք գէթ մէկ իրական օրինագծի, որով կ’ապացուցուէր վերոգրեալ գործարկման կիրառումը։ Այդ պատճառով իսկ թէ՛ նախորդ, եւ թէ՛ ներկայ ՊԱՌԼԱՄԵՆՏ-ները վերածուել էին անգործունեայ մարմնի, որի ազդեցութիւնը նշմարելի չէր ոչ ներքին եւ ոչ էլ առաւել եւս արտաքին քաղաքական ու յատկապէս երկրի անվտանգային ոլորտներում։ Այսինքն՝ փոխարէն խորհրդարանը, որպէս երկրի կարեւորագոյն օրէնսդրական ինստիտուտ, երկրում առկայ ծանրակշիռ պայմանները դիմագրաւելու թիւ 1 գործօն լինէր, վերածուեց գործիքի՝ կառավարութեան եւ առաջին հերթին վարչապետի ձեռքում, կատարելով նրա քմահաճոյքները։ Պատճառն էլ փաստօրէն այն էր, որ ԱԺ-ում ձեւաւորուած մեծամասնութիւնն այսպէս ասած՝ վարչապետի թիմակիցներն էին… Իսկ թէ՛ նախորդ, եւ թէ՛ ներկայ խորհրդարանում առկայ ընդդիմութեան պատգամաւորների որեւիցէ առաջարկուող օրինագիծ կամ նոյնիսկ քննադատութիւն, կացութիւնն շտկելու առումով, դատապարտուել է տապալման՝ մեծամասնականների կողմից։

Ահաւասիկ նոյն մեծամասնական ՊԱՌԼԱՄԵՆՏ-ների օրօք ու տւեալ դէպքերում՝ մեղսակցութեամբ է պատահել ՀՀ-ի շուրջ 25-ամեայ անկախութեան ժամանակաշրջանի աննախադէպ աղէտալի ու ծանրագոյն արհաւիրքները, որոնք կարող էին եւ չլինել, եթէ ՔՊ-ական խորհրդարանը իր ֆունկցիոնալ իրական դերում լինէր, կամ էլ համալրուած՝ ազգային գիտակցութեամբ օժտւած անհատներով:

Չենք յիշում մի պահ՝ ինչպէս ներքին, այնպէս էլ արտաքին ճակատներում դիմագրաւելիք ճակատագրական հանգամանքներում ՀՀ ՊԱՌԼԱՄԵՆՏ-ի դերակատարութիւնը, որով հնարաւոր է դարձել, ասենք, գէթ մէկ անգամ վարչապետին նուազագոյն զգօնութեան հրաւիրելը՝ թէ՛ նախապատերազմական, թէ՛ պատերազմական եւ թէ՛ յետպատերազմական ժամանակաշրջաններում, որպէսզի այսօրւայ անմխիթար, վտանգալից ու հայրենակործան իրավիճակներում չյայտնւէր հայն ու Հայաստանը… Փոխարէնը ականատեսն ենք եղել մի մեծամասնական խորհրդարանի, որն միայն ու միայն ձայնակցել-ծափահարել է իր իսկ ընտրած ու իբր իր պատասխանատուութեան ենթակայ վարչապետին…

Եւ այսօր եւս ալէնսիմոնեական ներկայ խորհրդարանը իրեն նախորդողի նման՝ ականջալուր վարչապետին՝ ամէն ինչի մեղքը բարդում է նախկինների վրայ, քաւութեան նոխազ դարձնելով նաեւ ու մանաւանդ խորհրդարանական ներկայ ընդդիմութեանը…

Եւ ահա, յուլիսի 1-ի ԱԺ-ի հեղինակաւո՜ր նիստում, խօսնակ Ալէնը «ոստիկանական օպերատիւ զեկուցագրերի» ուժով՝ պաշտօնազուրկ յայտարարեց ԱԺ-ի փոխխօսնակ Սաղաթէլեանին ու ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական յանձնաժողովի նախագահ Վահէ Յակոբեանին, որին էլ բնականաբար հետեւեց յանձնաժողովներում ընդդիմադիր պատգամաւորների զբաղեցրած պաշտօնից ինքնակամ հրաժարականը։

…Արցախի 75%-ը յանձնած, այսօրերին էլ՝ Գորիս-Կապանի օրինակով Բերձոր տուող եւ Ադրբեջանի ու Թուրքիայի առջեւ Սիւնիքի դարպասներ բացող իշխանութիւնները (վարչապետի քմահաճոյքներին ուղղակի ենթարկուող գործադիրը, Օրէնսդիրն ու Դատական ատեանը) բան ու գործ չունե՞ն բացի ընդդիմադիրներին կալանաւորելուց ու լոկ վրէժխնդրական ցինիկ մղումներից ելած՝ այս կամ այն պաշտօններից զրկելուց…

Ունե՛ն, անշուշտ, բայց չեն անում, որպէսզի դարձեալ շեղեն առանց այն էլ ապակողմնորոշուած հասարակայնութեան ուշադրութիւնը վերահաս ծանրակշիռ աղէտներից։

Իսկ արդէն ՀՀ Սուվերեն տարածքներում՝ Վարդենիսի ու Արարատի մատոյցներում, մասնաւորապէս Սուրէնաւանում լսելի են «խաղաղարար ու կառուցողական» Ալիեւի բորենիների կրակոցների ձայնը, ինչպէս վկայում են տեղացի գիւղաբնակները…

…Այս ամենին ի տես, սակայն, ԱԺ-ում պաշտօն ու մանդատ ունենալով կամ ոչ՝ չեն դադարելու Դիմադրութեան շարժումները եւ գնալով աւելանալու է «զարթնող Լաօ»-ների թուաքանակը, որով էլ անտարակոյս վերականգնուելու է ապազգայինների եւ սորոսականների կողմից կոտորակուած Հայաստան-Արցախ-Սփիւռք բախտորոշ Եռամիասնութիւնը՝ յանուն անվտանգ եւ հզօր Հայրենիքի ու արժանապատիւ հայ ազգի…։

 

«ԱԼԻՔ» ՕՐԱԹԵՐԹԻ ԳԼԽԱՒՈՐ ԽՄԲԱԳԻՐ

ԴԵՐԵՆԻԿ ՄԵԼԻՔԵԱՆ

Leave a Comment

You must be logged in to post a comment.