Հրապարակուեցաւ ՀՅԴ Պաշտօնաթերթ «Դրօշակ»-ի Երկրորդ Թիւը

Օրեր առաջ հրապարակուեցաւ ՀՅԴ պաշտօնաթերթ «Դրօշակ»-ի նոր շրջանի երկրորդ թիւը, որուն մէջ տեղ գտած են յօդուածներ ներքաղաքական, Արցախի, Ջաւախքի եւ Արեւմտահայաստանի թեմաներով: Կան նաեւ վերլուծումներ շրջանային եւ աշխարհաքաղաքական հիմնախնդիրներու վերաբերող:

«Դրօշակ»-ի յօդուածագիրները անդրադարձ կատարած են նաեւ Հայ դատի, երիտասարդական, պատմական ու այլ թեմաներու:

Ստորեւ կը ներկայացնենք բովանդակութիւնն ու առաջնորդող յօդուածը:

«Դրօշակ»-ի նոր շրջանի երկրորդ թիւի pdf տարբերակը կարդալ հոս

Բովանդակութիւն

1.- Առաջնորդող
Արդարադատութիւնը գլխիվայր

2.- Հարցազրոյց
Իշխան Սաղաթելեանի հետ
Գալիք հանրաքուէն հակաօրինական է

3.- Հայ դատ
ՀՅԴ Հայ դատի կենտրոնական խորհուրդ
Աւարտուեց Հայ դատի յանձնախմբերի եւ գրասենեակների հնգօրեայ համաժողովը

Շահան Գանտահարեան
Հայ դատի գերակայ ուղղութիւնները

4.- Ներքաղաքական
Վ. Հ.
Քաղաքական զարգացումները Մերձաւոր Արեւելքում եւ Հարաւային Կովկասի պետութիւնները

5.- Քաղաքատնտեսական
Արա Նռանեան
Ինչպէ՞ս աշխատել ԵԱՏՄ-ի հետ

6.- Դաշնակցական բեմ
Աւօ Գաթրճեան
«Դրօշակ»-ը «Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան» վաւերագիր

7.- Հայրենի եզերք
Վահրամ Բալայեան
ՀՅ Դաշնակցութեան դերը Արցախի պետականութեան վերակերտման գործում (1890-2020 թթ.)

Վրէժ Նահատակեան
Ջաւախքի հիմնահարցերը (մաս 2-րդ)

Տիրան Լոքմակէօզեան
Տէրսիմն ու տէրսիմահայերն այսօր

8.- Տարածաշրջանային
Ալեքսանդր Մանասեան
Սումկայիթ, Պաքու, Աղտամ (երեք յանցագործութիւնները` նոյն ձեռագրով)

9.- Աշխարհաքաղաքական
Սեդօ Պոյաճեան
Հայաստանի դրանցքը եւ Միացեալ Նահանգների  ռազմավարական կարճատեսութիւնը

10.- Հայ կեանք
Արթուր Շահնազարեան
Ե՞րբ է մեր ժողովուրդն ազատագրուելու արեւելեան կլկլոցից

11.- Սփիւռք
Մկրտիչ Մկրտիչեան
Հայաստան – ՀՅԴ – Սփիւռք (Ժամանակակից շրջան, մաս 2)

12.- Երիտասարդական
Քրիստինէ Վարդանեան
Ինչո՞ւ են յաջողում պետութիւնները

13.- Պատմութեան լուսարձակ
Խաչատուր Ստեփանեան
Փետրուարեան ապստամբութեան դասերը.

Արդարադատութիւնը Գլխիվայր

«Դրօշակ» Պաշտօնաթերթի «Առաջնորդող» Յօդուածը

Պետութեան ղեկավարումը ստանձնելուց ի վեր նոր իշխանութիւնները ոչինչ այնպիսի ջանադրութեամբ չեն անում, ինչպէս` քրէական հետապնդումները, մասնաւորապէս` իշխանութեան նախկին ներկայացուցիչների նկատմամբ, սկսած երկու նախագահներից ու նախարարներից մինչեւ ցածրաստիճան պաշտօնեաները:

Որքան էլ զարմանալի թուայ, իշխանութեան ներկայացուցիչները տարբեր առիթներով յայտարարել են, որ այս կամ այն քրէական գործընթացն ունի քաղաքական դրդապատճառներ: Այդպիսի գնահատականներ հնչել են նոյնիսկ երկրի բարձրագոյն` Սահմանադրական դատարանի շուրջ ծաւալուող իրադարձութիւնների վերաբերեալ, որի անցանկալի անդամներից ազատուելու համար իշխանութիւնն անգամ համաժողովրդական հանրաքուէ է նախաձեռնում: Ակնառու իրողութիւն է, որ յարուցուող քրէական գործերն ու հետապնդումներն ի սկզբանէ դարձել են իւրատեսակ գործիք իշխանութեան ձեռքին, որի միջոցով փորձ է արւում սահմանափակելու եւ կանխելու անցանկալիների քաղաքական գործունէութիւնը, մարդկանց ենթարկելու շանթաժի, պարտադրելու պետական ու մասնաւոր գանձարկղեր մուծել որոշակի գումարներ: Այս ճանապարհով ներշնչւում է հանրութեանը, որ իւրաքանչիւր ոք ընդդիմադիր գործունէութեան համար մի օր կարող է յայտնուել իրաւապահ համակարգի ուշադրութեան առանցքում: Պատահականութիւն չէ, որ մի շարք դէպքերում իշխանութեան գործողութիւնները առկայ եւ հնարաւոր օրինազանցութիւնների դէպքում չափազանցուած ու անհամարժէք են: Պատահականութիւն չեն երկրում քիչ թէ շատ յայտնի անձանց` թէկուզ կարճ ժամանակով ձերբակալութիւնները, յատուկ ջոկատայինների մասնակցութեամբ կոշտ ուժի կիրառման, ձեռքեր ոլորելու, ասֆալթին պառկեցնելու տեսարանները:

Ընդ որում, հասարակական հնչեղութիւն ունեցող գրեթէ բոլոր դէպքերում նախապէս մանրամասնօրէն ներկայացւում են ենթակայի կատարած «յանցանքները»: Այսինքն աղաղակող կերպով ոտնահարւում է արդարադատութեան այն երկաթեայ կանոնը, ըստ որի, իւրաքանչիւր անձ անմեղ է, քանի դեռ վերջնական վճռով դատարանը չի ապացուցել վերջինիս մեղաւորութիւնը: Եւ կարծես ոչ ոքի չի յուզում տուեալ անձի արժանապատուութեան հարցը, ապրումներն ու կրած դժուարութիւնները, անձնական կեանքում տեղի ունեցած կտրուկ փոփոխութիւնների հետեւանքները, նրա ընտանիքի հոգեկան ալեկոծումները եւ այլն: Արձանագրենք, որ մի շարք դէպքերում լուրջ մեղադրանքների հիման վրայ իրականացուած համապատասխան իրաւական գործընթացներից յետոյ տուեալ գործերը կարճուել են, այլ դէպքերում դրանց վերջը չի երեւում, թէեւ ի սկզբանէ ներկայացուել էին շատ յստակ մեղադրանքներ: Այլ պարագաներում գնալով ակնյայտ է դառնում, որ իշխանութիւնները «խաղում են ժամանակի վրայ»` որքան հնարաւոր է երկար ժամանակ մարդկանց պահելով փակի տակ եւ սահմանափակելով նրանց աշխուժ գործունէութեան հնարաւորութիւնը: Ակնյայտ է նաեւ այն իրողութիւնը, որ, ըստ էութեան, իշխանութիւնները որդեգրել են ներքաղաքական խնդիրներն իրաւական մահակով լուծելու գործելակերպը:

Ընդ որում, ժողովրդական բնոյթ ստացած շարժման օրերից նոյն ուժը մշտապէս ոտնահարել է օրէնքը: Պատահական չէ, որ երկրի վարչապետի ղեկավարութեամբ իշխող ուժի ոտնձգութիւնների ու կամայականութիւնների թիրախում բազմիցս յայտնուել է դատական համակարգը, երբ չի ենթարկուել իշխանութեան հլու կամակատարը լինելու պահանջին: Նոյն տրամաբանութեամբ եւ տարբեր պատճառաբանութիւններով դատաւորներ են հեռացւում ընթացող դատավարութիւններից, նոյն տրամաբանութեամբ ցանկալիներով փոխարինուեց Բարձրագոյն դատական խորհրդի նման կարեւոր հաստատութեան կազմը եւ այդ նոյն տրամաբանութեամբ դատական համակարգի գլխին կախուած է մնում, այսպէս կոչուած, վեթինկի (անհատական վարքի ու գործունէութեան քննութեան) սուրը, չհաշուած այն, թէ քանի՛ անգամ է վարչապետ Փաշինեանը ամենակոշտ որակումներով ու սպառնալիքներով արտայայտուել դատաւորների հասցէին:

Ամէն քայլափոխի քամահրելով օրէնքի շրջանակում գործելու պարտականութիւնը` իշխանութիւնը, խորհրդարանի մակարդակով, նախ որոշեց ժամանակից շուտ թոշակի ուղարկել իր կամքին անհնազանդ Սահմանադրական դատարանին, իսկ երբ վերջինիս բոլոր անդամները հրաժարուեցին կաշառուելու գործարքի դիմելուց, որոշեց նրանց հեռացնել համաժողովրդական հանրաքուէի միջոցով: Ընդ որում, Սահմանադրական դատարանի նկատմամբ այս յաւակնութիւնը եւս բաւարարուեց խորհրդարանի հակասահմանադրական որոշմամբ: Ղեկավարող ուժի ներկայացուցիչներից մէկը, փորձելով արդարացնել անօրինական վճիռը, հեռուստատեսային հարցազրոյցի ժամանակ պատճառաբանեց, թէ ժողովրդի կամքն օրէնքից վեր է: Եթէ ասուածը թարգմանենք պարզ մեկնաբանութեամբ, հաւանաբար այն այսպէս կը հնչի. «Մենք ոչ մէկ անգամ ոտնահարել ենք օրէնքը, եւ մեր գործողութիւնների արդարացում է համարուել ժողովրդական պահանջի պատճառաբանութիւնը, ուրեմն ինչո՞ւ չի կարելի նոյն բանն անել եւս մէկ անգամ»:

Թերեւս նոյն տրամաբանութեամբ կարելի է բացատրել նաեւ այն նշմարուող միտումը, որ Հայաստանի Հանրապետութեան տարբեր տարածքներում ներկայումս բազմաթիւ քրէական գործեր են յարուցւում գիւղապետների, դպրոցների տնօրէնների եւ այլ պաշտօնեաների նկատմամբ, որոնք Հայաստանում անմիջական ազդեցութիւն ունեն ընտրող զանգուածների վրայ: Գալիք հանրաքուէն կը փաստի, թէ որքանո՛վ էին արդարացուած այն ենթադրութիւնները, որ տուեալ քրէական գործերի գինը հանրաքուէի դրական ելքի ապահովման մէջ ունենալիք ծառայութիւնն է լինելու:

Երբ մի երկրի իշխանութիւն փողոցի իր «յեղափոխական» գործելակերպը շարունակում է պետական ղեկի մօտ, պէտք է ունենայ այն բանի գիտակցութիւնը, թէ դա որքան է վտանգաւոր սահմանադրական կարգի համար: Երբ մի երկրի «յեղափոխական» իշխանութիւն ղեկավարման լծակներին տիրանալուց յետոյ քրէական եւ այլ բնոյթի զանգուածային հետապնդումներ ու քննութիւններ է նախաձեռնում նախկին բարձրաստիճան պաշտօնեաների, պատերազմական գործողութիւնների մասնակից բարձրաստիճան զինուորականների նկատմամբ, այդ ամէնը ոչ միայն լրջագոյն հարուած է պետութեան հեղինակութեանը, այլեւ մի օր խնդրոյ առարկայ կարող է դարձնել եւ մղուած ազգային-ազատագրական պայքարի օրինականութիւնը եւ նորանկախ երկրի` երեսուն տարուայ վարկը: Ինչպէս տեսնում ենք, այդ գիտակցութիւնը հանդէս չեն բերում պետութեան նաւը ճօճող` երէկուայ փողոցի հերոսները:

Անօրինականութեան սանձարձակ ընթացքը եթէ օրինականութեան պահանջով չկանխուի, պատրանք չունենանք, թէ առկայ սպառնալիքը փոքր կորուստներով հնարաւոր կը լինի յաղթահարել:

«Դրօշակ»